Kavgacı bir insanım evet. Normal bir insan otobüse bindiğinde, kendisinden sonra binen sarı saçlı hatun ceryan yapıyor diyerek çatır sıcağın arasında pencereyi kapattığında hiç tepki vermeden durabilir ya da tatlı bir dille tekrar açmak istediğini söyleyebilir fakat ben yapamıyorum. Tıpkı dün otobüste başıma gelen gibi.
Sallım sallım, kıç kadar yerde tutunmaya çalıştığım pencereden elimi çekmemle, hangi pavyonda çalıştığını kestiremediğim ciyak sapsarı saçları, masmavi gözünden pörtlücekmiş gibi duran lensleriyle hatun kısmı lank die penceremi kapatmaz mı! Üstelik otobüste bilmem kaç kedi ölüsü ağırlığında ter kokusu hakimken. Arkamı dönüp biletçiye;''neden kapatıldı?'' diye sordum sakince. Olur da hasta filan vardır diye düşünerek hemen parlamadım. Muavin kadını gösterip ''hanfendi(!) kapattı dedi. Hiç bişe demedim pencereye dokunmadım ama yan taraftakini açtım bu defa. Yoksa oracıkta düşüp bayılcaktım.
Bu sarı hatunun yanında birde esmer kadın var ama yabancılar birbirlerine belli. Zannederim durakta böylesine kaynaştılar. Neyse benim pencereyi açmamla arkamda birer uğuldama, fiskos oldu ne dediler anlayamadım. Ki tam o sırada benim yanımda yer olmadığı için arka tarafa doğru ilerleyen kardeşimin sesini duydum. ''Sensin gerizekalı''. Dönüp kardeşime baktım ve sonra da söylenip duran bu 2 kadına. ''Noluyo? Bana mı gerizekalı dedin sen'' dedim. Bu başladı çingene ağzıyla ''ceryan yapıyor kapatıyoruz sen öte tarafı açıyosun'' diye. Yanındakide onun bikbikçisi eşlik ediyor.
Bunlar dırdır ederken olan gücümle hatuna ''kes laaan sen kimsin de bana gerizekalı diyosun! Nesin lan sen ağzını burnunu patlatırım senin, götün yiyosa bir daha de bana gerizekalı diye'' bağırdıktan sonra havada asılı duran eline bi tane geçirdim. Kardeşim araya girdi, hatun neye uğradığını şaşırdı, yanındakiyse çıt pıt oldu oracıkta. O sinirle kapadıkları pencereyide geri açtım ve hala söyleniyorum ''kıç kadar yerde kokudan burnumuzun direği kırldı pencere kapattırıp üstüne gerizekalı diyor adama bak ya'' dedim. Otobüste bazı amcalar aman susun etmeyin filan dediler de ancak susabildim.
Bu karı aradan 5 dk geçti geçmedi telefonu aldı eline. Yampirik yampirik çakma istanbul ağzıyla ''baba gelip beni duraktan al, ben eve kadar yürüyemem'' demez mi. Ahha dedim hatun babasını çağrıo çöktürcek bana:) Yemez de yine de hani die düşünüo insan. Ama baba arabayı birine vermiş belli ki kız ''bana ne yaa, ben geliorum nie veriosun arabayı, ben gelemem bekliyorum bi araba bul beni al'' dedi. Orda da babasıyla konuşmasında belli etti kendini, dedim böyle kaşara az bile söylenmişim.
Bu hatun indi diğeri kaldı tabi otobüste biraz sonra. Benim pencere diğer pencereyle karşılıklı püfür püfür esti kadının suratına. Az önce cingir cingir bağıran kadın yok, yerine dut yemiş bülbül gelmiş. Haah dedim, kendini yaman sanıp dayılık yapana göstermek gerek işte böyle kendini.
Hani ilk defa da gelmiyor başıma. Bu otobüslerde gidip gelirken ya biri beni kescek ya ben birini. Millet bağıra bağıra telefonla konuşur benim ki çaldı mı ''ohhooo 5 saattir konuşuosun seni mi dinlicez''ler mi dersin, laf vurduran mı ararsın hepsini gördüm. Yok niye bakıosundan tut, oraya önce ben oturacaktım kavgasımı ararsın hepsi var. Burdan anlayacağınız gibi ömrüm otobüslerde geçiyor. Okula gidebilmek için günde 1 saat yol çekiyorum, 1 saatte dönüş. Tüm bunları yaşamış olmam normal olsa gerek. Yaşamı otobüs koltuk aralarında gördüm desem yeridir. Kinayesinden tut mübalağasına bu kavgalarda öğrendim. Gittiğim yol 1 saat, otobüse bineli 5 dk olmuş, arkadan dayı sesleniyor ''5 saattir konuşuyorsun''. ''Atma recep din kardeşiyiz'' cevabını takip eden, ''adamı seven değil-düzen yarar'' sözleriyle devam eden atışmalarla yol biter. Ben de biterim tabi bu arada. Kolay mı koskoca otobüste 1 kişinin ardından 10 kişinin lafa dalmasıyla o kadar kişiye laf yetiştirmek.
Otobüsten indiğimde tecavüze uğramış gibi oluyorum desem yeridir. Bağırmaktan ses kısılmış, saç baş kafa sallamaktan permeperişan, dişler dudaklara geçmiş felan. Yurdum insanının bu kadar derdini çek, sonra cevap ver, adı çıkan sen ol sinirli diye. Tüm bu yaşadıklarıma rağmen sadece ''sinirli'' olarak kalabildiğim için mutluyum.
Read More
Bu alışverişimin tek avantajı her gördüğümü hemen almamak oldu. Önce baştan uca gezdim, aklıma not ettim şurda şunu beğendim, burda bunu beğendim diye. Amacım hem tüm mağazaları gezip aklıma en çok yatanı uygun fiyata almak, hem de tekrar o mağazaya kadar hevesim geçecek mi diye bakmaktı. 
